Znamy prawdopodobne przyczyny degradacji muru Carnot’a

Osuwające się kamienie cokołu konstrukcji muru Carnot’a są efektem kilkudziesięcioletniego nasiąkania wody opadowej i osuwania się ziemi z wałów wewnętrznych (od strony drogi straży) oraz zarastania zielenią inwazyjną wałów zewnętrznych i rozsiewanie się roślin w luźnych spoinach.
Źle odprowadzana woda z drogi straży jest główną przyczyną dzisiejszego stanu muru Carnot’a giżyckiej fortyfikacji.

Prace jakie zostaną wykonane w najbliższych dniach, a nawet tygodniach to:

• usuwanie roślinności inwazyjnej (samosiejek) z zewnętrznej i wewnętrznej strony muru, pozwoli to na naturalne doświetlenie muru i jego samoistne osuszanie i będzie to pierwszy etap w ratowaniu muru,
• prace melioracyjne od strony wewnętrznej muru tj. usuwanie nadmiernej ilości osuniętej ziemi celem założenia drenaży i udrożnienia rzygaczy wystających poza lico muru,
• pielenie muru Carnot’a z samosiejek z zastosowaniem oprysków zapobiegającym dalszej erozji cokołu kamiennego,
• naprawa poszycia wierzchołka muru (dachówka lub w zastępstwie czapy betonowe imitujące dachówkę).

Wszystkie prace wymagają konsultacji i opracowania programu prac konserwatorskich przy współpracy z Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w Olsztynie.
Od piątku (10 kwietnia) na twierdzy przebywają pracownicy Katedry Architektury Politechniki Warszawskiej, którzy zawsze pomagali w opracowywaniu dokumentacji. Jestem przekonany, że i tym razem tak będzie, ponieważ w piątek spotkałem się z Nimi w twierdzy.

I co najważniejsze: pomimo wieloetapowej i prawdopodobnie długotrwałej rekonstrukcji muru należy stosować się do zaleceń specjalistów. Naprawa powinna zostać wykonana rzetelnie, zgodnie z programem by w efekcie końcowym ukazać walory architektoniczne i historyczne twierdzy. Na najbliższej sesji zaproponuję radnym pewne zmiany w budżecie…