Fortel czy (i) prowokacja?

Docierają do mnie sygnały, które jednoznacznie wskazują chyba na jakąś rosnącą temperaturę przedwyborczą. 🙂 Świadczy o tym nasilenie pewnych zjawisk, na które często nie warto reagować, jednak w tym wypadku wydaje mi się, że sprawy chyba dojrzały do tego, aby je skomentować i stanąć w obronie nie tylko osób, które skrzywdzono, ale ponownie po stronie szkoły!
Niektórzy te sprawę nazywają fortelem, inni manipulacją lub polityczną prowokacją. Sądzę, że każdy ma po trosze racji… Zmontowany i zamieszczony na portalu społecznościowym film z dwóch sesji (jedna z 2014 roku, druga z 2018 roku), choć w cytowanych słowach bardzo podobnych, to jednak w sytuacjach diametralnie różnych.

Najważniejsze fakty

• należy zwrócić uwagę, że już sam sposób (a w zasadzie kopia z 2014 roku) wniosku o zmianę porządku obrad wskazuje, że prawdziwą intencją nie była troska o sprawy szkoły
• wykorzystano mój wizerunek, chociaż nie zajmowałem w tej sprawie żadnego stanowiska, ani nie głosowałem
• nie można także przypisać sposobu głosowania żadnej grupie radnych.

  Podsumowując:

  PIS – 1 za
  GPO – 5 za / 7 przeciw
  Razem – 6 przeciw
  Korwin – 1 za

  

• Przewodniczący Rady Miejskiej udzielił głosu co najmniej dwóm osobom z przybyłych na sesję. Jedną z nich była Pani… z Katowic, a drugą okazała się być kandydatka na dyrektora szkoły. Warto zauważyć, że akcja ta odbywała się już po złożeniu ofert i powołaniu komisji konkursowej, do której byli powołani również radni. Kontynuowanie tej dyskusji mogłoby być zatem odebrane jako wpływanie na wynik konkursu jeszcze przed jego otwarciem. Rolą Przewodniczącego było zatem zadbanie o jak najobiektywniejszy przebieg konkursu i zachowanie powagi obrad.
• Przewodniczący Rady zarządził przerwę, aby goście mogli przemyśleć tematykę wystąpienia, ponieważ do tego czasu osoby przybyłe na sesję nie były przygotowane do merytorycznej dyskusji. Pierwotnie oświadczyły, że przyszły w sprawie szkoły, po czym stwierdziły, że problemem są wynagrodzenia i stosunki na linii pracodawca – pracownik (to nie jest kompetencja Rady, lecz sądu pracy i PIP, ew. Kuratorium), po czym zaproponowały dyskusję na temat… psich odchodów i fundacji na rzecz szpitala. I dopiero w takiej sytuacji, po bodajże godzinnej dyskusji, Przewodniczący postanowił nie udzielać głosu na sesji, zapraszając jednak przybyłych na posiedzenie Komisji Spraw Społecznych (termin jeszcze w marcu, ale co ważne – po konkursie na dyrektora).

Warto również podkreślić, że udzielenie głosu przez Przewodniczącego nie jest obowiązkowe i podlega każdorazowo indywidualnej ocenie. Nie da się przecież porównywać żadnych sytuacji i trudno przyjąć tezę, że wszystkie publiczne wystąpienia są słuszne i pożądane, bowiem – przez przerysowanie – można wyobrazić sobie sytuację, że na sesję przybędą osoby propagujące ustrój totalitarny np. faszyzm i poproszą – ot tak, o udzielnie głosu. Zmontowana w ten sam sposób odmowa, miałaby przecież wówczas identyczny wydźwięk. Ale czy odmowę tę nie należałoby uznać za słuszną?

Reasumując: cieszę się, że kolejny raz ktoś wzoruje się na mojej postawie, jednak muszę stwierdzić, że chyba nie do końca wszyscy rozumieją, na czym polega różnica tych dwóch sytuacji. W 2014 roku na sesję przyszli zapowiedziani mieszkańcy, aby poruszyć ważną kwestię społeczną leżącą w kompetencjach samorządu. W drugim przypadku – wszystko na to wskazuje, że była to zaplanowana i zaaranżowana akcja polityczna przeprowadzona pod płaszczykiem rzekomej troski o losy szkoły. Hmmmm… może pomysł pod kryptonimem „łapanka za słówka” jest dość oryginalny i może wywoływać nawet pewien uśmiech (czemu nie…), jednak zastosowany w tak delikatnym kontekście, moim zdaniem raczej kompromituje pomysłodawcę. Czy każdy kolejny wniosek uzasadniany w podobny sposób od tej pory należny traktować jako kolejną prowokację? Ja nie akceptuję takiego postępowania, szczególnie że wykorzystano do tego celu szkołę i jeszcze w kontekście konkursu na jej dyrektora…

Dla porządku zamieszczam poniżej moją wypowiedź z tej samej sesji, ponieważ moi adwersarze najwyraźniej o niej zapomnieli… A wydaje mi się szczególnie ważna i odnosi się wprost do tej sytuacji (czas trwania nagrania 5.55).